Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Ο Χρόνος έπεσε


Ο Χρόνος έπεσε
Παντού
Αφήνοντας ένα μαύρο σύννεφο επάνω μας
Και μας έκανε κατάμαυρους 
Και κατάκοπους 
Άπαντες
Ανυποψίαστους κακοποιούς
Στην ουσία εν αγνοία μας
Ενισχύοντας την κρυφή μας επιθυμία για τον θάνατό του
Υποσυνείδητα

Ο Χρόνος σκόνταψε
Και η γη τραντάχτηκε
Μαζί της και το σύννεφο
Που ανακατεύτηκε παντού
Προσβάλλοντας και τις πιο απόμακρες και σκοτεινές γωνιές
Ολόγυρα και βαθειά μέσα
Στους ανθρώπους
Στα ζώα
Ακόμα και στα άψυχα αντικείμενα
Που ξαφνικά απέκτησαν συνείδηση
Και ενώθηκαν με τις σκέψεις των ανθρώπων
Δημιουργώντας μία - κάποιου είδους - συλλογική αντίληψη
Πραγματικότητα
Αλλά κάτω από το νόμο του ανθρώπου και της φύσης
Ακόμη και των αψύχων συνειδήσεως
Και όχι του εχθρού των
Του Χρόνου

Και ο Χρόνος εσταμάτησε
Με τη βοήθεια όλων των παλαβών και λογικών που πίστεψαν στο θαύμα
Που έθρεψαν το θαύμα
Ενέπνευσαν το θαύμα
Και εργάστηκαν σκληρά για το θαύμα
Γιατί θαύμα από μόνο του δεν γίνεται
Και επικράτησε για λίγο η γαλήνη
Αυτή που μοιάζει αιώνια
Η γαλήνη

Μα ο Χρόνος σηκώθηκε και πάλι
Και ετούτη τη φορά θα ήθελε να τρέξει
Σέρνει μαζί του τους δειλούς
Που στο θαύμα δεν είχανε πιστέψει
Και θέλουνε τον κόσμο να τελειώσει
Γιατί χαρά δεν είχανε καμιά
Μόνο ρουτίνα και σκλαβιά
Και στο βάθος σιγουριά
Ασφάλεια και “λεβεντιά”
Κρυφά να ακονίζουν τα μαχαίρια
Να σε χτυπούν πισώπλατα
Όταν θελήσει ο Χρόνος
Μόνος
Ένας τρισάθλιος κλώνος
Κάποιας βλαβερής πραγματικότητας
Φθηνός απατεώνας
Εκτός τόπου και χρόνου
Και πραγμάτων
Και ζώων
Και ανθρώπων
Και ου το καθεξής
Μέχρι για πάντα να τελειώσουμε
Και όχι ο αληθινός
Ο τρυγητής ο Χρόνος

Και αυτός
Παρατηρώντας μας
Να παραμένει όρθιος
Για πάντα μόνος
Αγέραστος
Ο Χρόνος
Ενώ εμείς ελπίσαμε
Σε κάποιαν ανοησία
Σιωπηλός
Να συνεχίζει αδιάκοπα
Και να γυρνά γρανάζια
Απ΄ το λίπος λαδωμένα
Απ΄ τις γδαρμένες σάρκες μας
Τη μαύρη την απελπισία μας
Και το στανιό μας μέσα
Που θα πεθάνουμε άδικα
Πριν να σωθεί ο Χρόνος μας
Που δεν θα δώσει ρέστα
Ως τη σιωπή του σύμπαντος
Κι ακόμα παραπέρα
Μέχρι να σβήσει η μέρα
Ώσπου να σβήσει η νύχτα
Και να γίνουν όλα μια τελεία
Μέσα σε κοιλιά εντόμου
Που έξω από το Χρόνο ταξιδεύει
Για παράλληλα σύμπαντα

Λειψία, 22 Νοέμβρη 2016

Τη φωτογραφία την ψάρεψα από C. Nzingha Smit



Δεν υπάρχουν σχόλια: